Ik draai mijn raampje open en terwijl ik mijn stuur van links naar rechts beweeg en weer andersom, vult mijn buik zich met kriebels. Ik ben verliefd, geloof ik… op Fuerteventura. Terwijl ik door de bochten rijd, laat ik mijn gedachten nog eens teruggaan naar deze fijne dag. Vanmiddag wandelde ik door de natuur van het natuurpark Gayría. Daar keek ik mijn ogen uit over de indrukwekkende vulkaanlandschappen. Ruig, grauw, maar o zo mooi! Amper een uur later reed ik ineens door het lieflijke dorpje Tuineje en zag ik niets dan witte huisjes. In dat dorpje ontmoette ik in een koffiebarretje Antonio, een vrolijke Spanjaard die me al kletsend van een smakelijke cappuccino voorzag. Hij is de man die me de weg wees naar de plek waarnaar ik nu onderweg ben: Villa Morisca.“Dus jij zoekt een lekker plekje voor jezelf, waar je tot rust kunt komen?”, vroeg Antonio me die middag op het bewuste terrasje. “Niet langer nadenken! Ik weet wel wat.” Na een belletje kwam hij terug: “Je bent welkom, Eliza! Ze houden een plekje voor je vrij.” Een vruchtbare ontmoeting, want inmiddels ben ik aangekomen bij het plekje waar Antonio zo verzot op is: Villa Morisca. Terwijl ik mijn auto parkeer en uitstap, valt er een deken van rust over me heen. Wat een stilte. En wat is het hier mooi!Die avond luister ik, terwijl de zon langzaam zakt, naar het verhaal van de eigenaren van Villa Morisca. Niet voor niets is deze woning zo mooi: bij de renovatie hebben zij rekening gehouden met hoe het hier ooit was. Daardoor zijn deuren, ramen en muren authentiek gebleven. Net als de verschillende decoraties die ik hier zie. Dol ben ik op zulke oude, authentieke plekjes, maar toch met de luxe van nu. Antonio had gelijk. Hier ga ik het nog wel eventjes volhouden.
Villa Morisca
Vakantiehuis in Spanje - Fuerteventura - Tuineje
